Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Niezłomnych jest polskim świętem państwowym, które obchodzimy 1 marca. To właśnie tego dnia wspominamy żołnierzy antykomunistycznego podziemia, którzy po II wojnie światowej stawiali opór sowietyzacji Polski, podporządkowaniu jej ZSRR i walczyli o naszą niepodległość. Celem naszych działań było upamiętnienie Żołnierzy Wyklętych, kształtowanie postaw patriotycznych poprzez propagowanie i pogłębianie wiedzy o działalności drugiej konspiracji w latach 1944-1965 , a także okazanie szacunku i wsparcia Ukrainie zaatakowanej zbrojnie przez Rosję.

Uczniowie naszej szkoły aktywnie włączyli się w uczczenie tego święta. Przygotowali projekty, quizy przybliżające sylwetki wybranych Niezłomnych, które zaprezentowali swoim koleżankom i kolegom podczas lekcji historii, następnie stworzyli ze swoich prac wymowną wystawę zarówno w budynku na Reymonta, jak i na Rzemieślniczej. Z tej okazji odbył się również Spacer Pamięci podczas którego udaliśmy się na cmentarz komunalny, gdzie przy pomniku poświęconym żołnierzom Armii Krajowej podobwodu Białobrzegi, kryptonim ,,Bory” uczniowie wysłuchali historii Żołnierzy Niezłomnych działających na Ziemi Radomskiej w latach 1945-1956. Żołnierze Ci przeprowadzili kilkadziesiąt akcji zbrojnych, wymierzonych w przedstawicieli władz Polski, narzuconych przez Związek Radziecki. Walka była jednak tylko jednym z elementów ich działalności. Oprócz tego organizacje, kierowane najczęściej przez osoby związane z Armią Krajową, kolportowały własne gazetki i ulotki oraz zdobywały informacje, dyskredytujące system wprowadzany w Polsce przez Sowietów po 1945 roku. Łącznie w regionie radomskim poniosło śmierć około 300 żołnierzy podziemia niepodległościowego, tracąc życie w różnych okolicznościach, jako polegli w walce, zamordowani przez Urząd Bezpieczeństwa lub zgładzeni na mocy wyroków sądowych . O sile podziemia antykomunistycznego w regionie niech świadczy fakt, że pomimo stacjonowania w Polsce oddziałów Armii Czerwonej, a także wyspecjalizowanych grup zwalczających „reakcję”, władza komunistyczna wcale nie czuła się u nas pewnie i bezpiecznie. Wśród najbardziej znanych dowódców podziemia poakowskiego na naszym terenie byli Stefan Bembiński „Harnaś”, Franciszek Jerzy Jaskulski „Zagończyk” oraz Tadeusz Zieliński „Igła”.

Pamiętamy o tym święcie, aby oddać hołd tym, którzy po 1945 roku nie złożyli broni i pozostali w konspiracji. Tym, którzy wejścia do Polski Sowietów i przejęcia władzy przez komunistów nigdy nie nazwali ,,wyzwoleniem”. Wreszcie tym, którzy walczyli z nowym okupantem. Za tą walkę zapłacili cenę najwyższą-cierpienie, tortury, śmierć, a po śmierci zniszczenie pamięci o nich przez aparat komunistycznej propagandy. Postawa wojskowych, represjonowanych po zakończeniu II wojny światowej, jest wzorem cnót patriotycznych i umiłowania Ojczyzny. Oni marzyli o wolnej, niepodległej Polsce, w której każdy chciał spełniać swoje marzenia. Inne miała pewnie 18-letnia Danuta Siedzikówna ,,Inka”, inne Witold Pilecki, a jeszcze inne Józef Kuraś ,,Ogień”. Po ludzku patrząć, każdy z nich miał inny temperament, inny charakter, wiek, sytuację rodzinną, ale łączyło ich to, co łączyło wszelkie polskie konspiracje na przestrzeni wieków-tzw. ,,genotyp wolności”. Oddając im hołd chcemy utrwalać w młodym pokoleniu Polaków ten genotyp, bo obserwując choćby sytuację u naszych wschodnich sąsiadów, nigdy nie wiemy, kiedy przyjdzie nam zdać sprawdzian z patriotyzmu i miłości do Ojczyzny.

Powyższe działania są podziękowaniem młodego pokolenia Polaków wszystkim tym, którzy trud walki i życie swe poświęcili, byśmy żyli godnie w niepodległej i suwerennej Ojczyźnie.

                                                                                                          Cześć Ich pamięci!!!

                                                                                             Marlena Kiech, Marta Wójcik-Marzec